Zijn jouw emoties de oorzaak van je klachten?

Een uitnodiging om te voelen, niet om te vluchten

Emoties. We hebben ze allemaal. Blijheid, vreugde, opluchting — maar ook verdriet, boosheid, angst, schaamte, frustratie. Het zijn geen vreemden in ons leven, en toch… behandelen we sommige alsof ze er niet mogen zijn.We negeren ze. Drukken ze weg. Lachen ze weg. Praten eroverheen. En uiteindelijk… voelen we ze in ons lichaam. Niet als emotie, maar als klacht.

Maar wat als die fysieke symptomen – de spanning in je nek, de druk op je borst, de vermoeidheid zonder reden – juist de taal zijn van je onderdrukte emoties?

 Emoties als energie in beweging

Het woord emotie komt van het Latijnse emovere, wat letterlijk betekent: energie in beweging. Emoties willen gevoeld worden, erkend worden, bewegen. Ze komen niet om te blijven. Ze komen om je iets te vertellen, en als jij luistert, lossen ze vaak vanzelf weer op.

Maar wat gebeurt er als je ze niet voelt?

De prijs van onderdrukking

Elke keer dat je een emotie wegduwt (“Ik mag niet boos zijn”, “Ik moet sterk zijn”, “Ik wil dit verdriet niet voelen”), duw je die energie naar binnen. Je onderbewuste lichaam slaat het op.En wat je niet verwerkt, blijft hangen. Soms jaren.

Er is steeds meer wetenschappelijk én therapeutisch bewijs dat chronische spanningen, onverklaarbare pijnklachten, migraine, darmproblemen en zelfs auto-immuunziekten in verband kunnen staan met langdurig onderdrukte emoties.

Dr. Gabor Maté noemt dit “de prijs die we betalen om ‘lief’ of ‘sterk’ te blijven”.Traumatherapeut Bessel van der Kolk stelt: “Het lichaam onthoudt wat het hoofd wil vergeten.”

Emotionele energie wordt fysieke pijn

Wanneer je emoties zoals woede of verdriet blijft onderdrukken, blijft het zenuwstelsel in een staat van alarm. Je komt vast te zitten in vechten, vluchten of bevriezen. Dit kost je lichaam enorm veel energie.Op de lange termijn kan dat zich uiten in:

• Spierspanning (nek, rug, kaken)
• Hoofdpijn of migraine
• Maag- en darmklachten
• Chronische vermoeidheid
• Burn-outachtige symptomen

En vaak krijg je te horen: “Er is niets lichamelijks aan de hand.”  Maar jij weet: er is wél iets aan de hand.

Wat als je je emoties wél zou voelen?

Stel je eens voor: je stopt even met vechten tegen je gevoel. Je ademt. Je voelt je verdriet. Of je woede. Of je angst. Zonder oordeel. Zonder verzet.

Ja, het is ongemakkelijk. Soms zelfs overweldigend. Maar emoties zijn als golven: als je ze durft te voelen, rollen ze vanzelf uit.

Door stil te staan bij je emoties:

• Herstel je de verbinding met jezelf
• Activeer je het zelfhelend vermogen van je lichaam
• Kom je los van chronische spanning
• Ontdek je wat je echt nodig hebt

 De andere kant van de emotie

Achter elke emotie schuilt een boodschap. En wie bereid is te voelen, breekt dóór.

• Achter woede schuilt vaak een grens die overschreden is.
• Achter verdriet ligt liefde en verlangen naar verbinding.
• Achter angst zit vaak een behoefte aan veiligheid of controle.

Door ruimte te maken voor je emotie en jezelf liefdevol toe te staan dit te ervaren zonder verzet, kom je aan de andere kant van de pijn. Daar wacht vaak rust, zachtheid, zelfacceptatie.

 Zelfcompassie als sleutel

Genezing begint bij erkenning. Bij durven voelen. Maar ook bij liefdevol zijn voor jezelf. Niet omdat je perfect bent, maar juist omdat je een mens bent. Emoties horen daarbij.

Zelfcompassie klinkt misschien zacht, maar het is ongelooflijk krachtig. Want wanneer jij jezelf de ruimte geeft om te voelen, zonder oordeel, zet je een diepe innerlijke heling in gang.

Misschien is het vandaag een goed moment om even stil te staan.
Om te ademen.
En jezelf zachtjes te vragen:

“Wat voel ik eigenlijk… echt?”
En durf ik dat gevoel toe te laten, met liefde, zonder te fixen?

Want emoties die gevoeld mogen worden, worden zelden ziektes.
Ze worden gewoon… losgelaten.